Sen hangisisin? Mesaj insanı mı yoksa arama insanı mı? Kimileri için iletişimin kalbi telefona sarılıp anında aranmakta. Ama bana sorarsanız, ben tam bir "mesaj insanıyım" ve aramalardan uzak durmayı tercih edenlerdenim. O an cevap vermek zorunda olmadığım, düşünerek cevap verebildiğim, kendimi sakince ifade edebildiğim bir alan yaratmak bana huzur veriyor.
Mesaj insanı olmak, belli bir tür “kontrol” alanına sahip olmak demek aslında. Bir kere, sana sunulan bir nefes alma aralığı var. Biriyle iletişim kurarken acele etmek zorunda değilsin, düşünmek için zamanın var. Cümleleri ince ince dokuyabilir, gönder butonuna basmadan önce silip yeniden yazabilir, o cümleyi tam da istediğin gibi düzenleyebilirsin. Mesajlaşma, bir anlamda kendini ifade etmenin “güvenli” yolu.
Arama insanı olmak ise doğrudanlık demek. Her şey anlık, ham haliyle yaşanıyor. Söyleyeceklerini o an ifade etmek zorundasın; düşünmek için ne ekstra zaman var, ne de cümlelerini süzmek için bir fırsat. Ve itiraf edelim, bazı insanlar bu doğrudanlığa bayılıyor. Onlar için konuşmanın sıcaklığı, sesin tonu, anlık reaksiyonlar çok şey ifade ediyor. "Beklemeye gerek yok, hemen söyle" düşüncesiyle hareket ederler. Her şeyin açık ve net olması arama insanları için harika bir iletişim yöntemi. Ama benim için? Biraz ürkütücü!
Aslında "mesaj insanı" olmak, kendi iletişim sınırlarını koruma yolum. Biri bir mesaj gönderdiğinde, uygun olduğumda cevap verme özgürlüğüm var. Düşüncelerimi derleyip toparlayarak karşı tarafa sunuyorum, acele etmeden, yargılanma kaygısı olmadan. Telefon çalıp da bir anda o sessiz alanımı işgal ettiğinde ise... İşte o an kendimi kontrol edemediğim bir durumda gibi hissediyorum.
Elbette herkes arama ya da mesajlaşma konusunda farklı bir noktada. Belki de bu, bir şeyleri nasıl ve ne kadar paylaştığımızla ilgili. Ama ne olursa olsun, bazı şeyleri kısa bir mesajla söyleyebilmek her zaman bana daha samimi, daha sıcak geliyor. Hem cevap vermem gereken bir telefonla karşılaşmaktansa, sakin sakin cevap yazmak benim için çok daha rahat bir yol. Bu yüzden, "mesaj insanı" olmanın tadını çıkarıyorum ve "Neden açmadın?" sorularına içten bir tebessümle cevap veriyorum.
Comments