Doğurganlık özelliğiyle dünyaya gelen biz kadınlar, çoğunlukla otomatik olarak anne olma dürtüsü hissederiz. Çocukluktan beri toplum ve ailede empoze edilenlerin de etkisiyle sırasıyla evlenmek, anne olmak hatta ikinci çocuğu da yapmak bir ritüel gibi gelir.
Peki gerçekten her kadın anne olmak zorunda mıdır?
Konuya geri döneceğim ama şunu da dile getirmeden edemeyeceğim, bence ebeveynlik için de ehliyet verilmeli, kişinin anne ya da baba olmaya yetkinliği yeterli değilse üremesinler kardeşim! O çocuklara da yazık, topluma da yazık.
Anne olma konusuna dönecek olursak, aslına bakarsanız ben de çocuklarla arası çok iyi olan, senelerce çocuk isteyen hatta 2 çocuk idealdir diye düşünen biriydim. Yıllar geçip de 35’i devirince, gerek ülkenin ve dünyanın geldiği hal gerekse çocuk sahibi olan eş, dost, akrabaları gördükçe, yavaş yavaş önce ‘tek çocuk yeter ya’ kafasına gelip en son ‘yok anacım bu dünyaya çocuk getirmek çocuğa da haksızlık kendimize de yazık’ mantalitesine geliverdim.
Şöyle bir düşünün hangi arkadaşınız, annesi veya kayınvalidesi ya da bakıcısı olsa dahi çocuk sahibi olmanın yorucu, yıpratıcı ve çok büyük bir sorumluluk olduğunu söylemiyor? Evet haklarını yemeyelim hepsi, şahane bir duygu ve bambaşka bir sevgi olduğunu da dile getiriyor da hem annelerin hem babaların %99’u kesinlikle tavsiye etmiyor. İstiyorsanız hemen size veririz diyen mi olmadı, şimdi ki aklım olsa aslaaaa diyen mi, aman kardeşiiiiim sakın ha yapmayın diyen mi ne ararsan var.
Dolayısıyla ben de hem çocuğumun hayatını garanti altına alamayacaksam hem de üstüne manevi olarak yorgun, yıpranmış, hayattan zevk alamayan bir hale geleceksem istememe hakkımı kullanıyorum. Özgür iradem nihayetinde, o nedenle lütfen daha merhaba dedikten sonra çocuk var mı, aa zaman kaybetmeden yapın hemen, ne demek çocuk istemiyorum, olur mu canım öyle şey gibi baskıcı cümleler kurmayın, ayıptır.
He eğer bir babayiğit çıkar da "Buyur Fundacım bu 3milyon dolar (hadi tamam 1 milyon dolara da razıyım) sana hediyem olsun!" der veyahut hiç değilse bakıcın, yardımcın, villan, çocuğun tüm masrafları da benden derse hemen düşünebilirim. Neticesinde sevimli varlıklar:) Aksi halde yeğenlerime ana yarısı olmak oldukça kafi.
Comments