İnsanlar hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır... Şair İsmet Özel'in bu dizeleriyle başlıyoruz. Edebiyatın bizi güzelleştirdiğine inanan biri olarak, bu başlığın kaynağını edebiyata borçlu olduğumuzu söylemek istedim. 😊
Günümüzde en zor eylemlerden biri “dinlemek”. Tıpkı “okumak” gibi, dinlemek de liste başına yerleşmiş durumda. Birbirimizi dinlemek, duymak gerçekten zorlaşmadı mı? Ailemizde, eşimizle, çocuklarımızla, hatta iş hayatında, her gün dinlemenin zorluğuna dair yeni bir örnek karşımıza çıkıyor.
Annenize, "Ben bunu mu dedim?"
Eşinize, "Kaç kere anlattım ama yine de anlamamışsın."
Arkadaşınıza, "Bu kadar konuştum, boşuna mı?"
Bu sözleri söylerken ya da duyarken kendimizi bulmuyor muyuz?
Peki, neden birbirimizi duyamıyoruz? İş hayatında yanlış anlaşılmalar, eksik bilgiler ve iletişim eksiklikleri çoğu zaman basit çözümlerle halledilebilecek gibi görünse de, bu sorunlar büyük problemlere neden olabiliyor. Toplantılarda devrilen masalar, sert tartışmalar... Bunlara hepimiz şahit olmuşuzdur.
Peki, işi bir kenara bırakalım. Evde, birbirimizi dinlemek neden bu kadar zor? Şairin dediği gibi, kendi dünyamıza bu kadar mı gömüldük ki, diğerine sağır olduk? Eşler arasında en çok duyulan şikayet ne dersiniz? "Beni hiç anlamıyor, görmüyor, dinlemiyor." Peki, bu herkesin bildiği sorunu nasıl aşacağız?
Dinlemek, irade gerektiren bir eylem. Dikkat ve çaba ister. Günümüz dünyasında her şey çok hızlı ve yorucu. Bu yüzden azalan dikkat ve çabasız iletişim büyük sorunlara yol açıyor. Kafelerde toplanan arkadaşların, aile sofralarının, tatillerin; konuşmaktan ve dinlemekten ziyade hep telefonlara sıkıştığını fark ettiniz mi?
Belki de hayatın akışında bir yerlere yetişme telaşı olmadan, yavaşlayarak, telefonlarımızı bir kenara bırakarak birbirimizi sahiden dinlemek hepimize iyi gelecektir.
Birbirimizin dünyasına kulak kesilmek dileğiyle!
Not: Dinlemeye buradan başlayalım :)
Comments